نیاز به حمایت در بازار اجاره مسکن

یکی از ویژگی های مشترک بازارهای اجاره مسکن در بیشتر کشورهای دنیا، زیاد بودن فشار تقاضا برای اجاره مسکن است. در برخی از بازارهای اجاره، کسی که مستأجر است مورد حمایت مالی قرار می‌ گیرد و در تعداد کمی از کشورها حمایتی وجود ندارد. همچنین در بیشتر شهرهای جهان اجاره نشین ها از دو طریق مورد حمایت قرار می ‌گیرند و در بازار اجاره مسکن علاوه بر موجر و مستأجر، یک جریان دیگر هم وجود دارد که بر این بازار مؤثر است.

در کشورهای توسعه یافته و یا در حال توسعه جهان، در بازار اجاره، بانک‌ ها نقش سوم را ایفا می کنند. روش کار بانک ها به این صورت است که اگر مستأجر از لحاظ درآمدی در رده متوسط و معمولی باشد، در صورتی که نتواند مبلغ رهن خانه را بپردازد از طریق بانک وام ودیعه دریافت می کند. همچنین افرادی که از نظر مالی در رده پایین ‌تر قرار دارند، از طریق پرداخت کمک هزینه از سوی دولت حمایت می شوند.

در بیشتر کشورها دولت با همکاری بانک ها به ساخت مسکن های اجتماعی اقدام می‌ کند و اعتباراتی به صورت یارانه در اختیار متقاضیان قرار می دهد. کشورهایی مانند ترکیه، اقدام به سرمایه ‌گذاری در پروژه‌ های ساخت مسکن ارزان می کنند تا افراد ضعیف جامعه هم بتوانند صاحب‌ خانه شوند.

البته طبق تحقیقات صورت گرفته توسط پژوهشگران خارجی این تصمیم دولت ها برای ساخت مسکن های کوچک و ارزان راهکار خوبی نیست و منجر به سرمایه گذاری سود بخشی نخواهد شد. با ساخت این مسکن ها شاهد ساختمان های انبوه خواهیم بود که بسیار بی کیفیت هستند و در آینده مشکلاتی را به همراه دارند. این ساختمان ها به دلیل اینکه توسط دولت ساخته می شوند عموماً زمان زیادی نیز صرف ساخت آنها می شود.

در برخی از کشورها میزان ودیعه معادل ۲ الی ۳ ماه اجاره همان ملک است و ودیعه در هنگام عقد قرارداد به موجر داده می شود. در کنار برنامه های کمکی برای مسکن، در برخی کشورها مسکن اجتماعی با حمایت دولت ساخته می شود که اجاره این خانه ها معادل درآمد و یا پس انداز ساکنان آن است.

نکته حائز اهمیت در رابطه با مسکن و سیاست‌های حوزه مسکن این است که در همه کشورها سیاست ‌های حمایتی برای تأمین مسکن وجود دارد و هرچه سیاست‌ ها و برنامه ‌ریزی‌ ها قوی تر صورت بگیرد، کمک بیشتری به افراد جامعه برای تأمین مسکن می شود.